11 Kasım 2008 Salı

Dram

Bir gün yazarın biri çıkıp içinde dram hikayeleri olan bir kitap yazıcak olsa Deividi de yaz be hocam derim.Müthiş bir sezon geçir,jeneriklik goller at,taraftarın sevgilisi ol...Sonra yeni sezonun ilk antremanında ayağın takıldığı için ayak kemiğini kır.Daha sonra annen ölsün sen sakatlığın yüzünden cenazesine gidemiyorsun.Dünyada kaç insan yaşamıştır bunu ? Deivid yaşadı...Yaşadı ama ölen ölmedi,kırılanla kırılmadı...Kadere inat derler ya Deivid inat etti kadere...O formayla gol atıp ağlarken gözlerimiz beraber doldu.25 milyonla beraber doldu.Onun kirpikleri ıslanırken ağlama be Deivid dedik içimizden.Kendine geldi.Hoca hafta içi idmanda onu çağırdı."Oynarmısın be Deivid" dedi. Deivid de "Çok istiyorum" dedi.Çıktı takımın beyni olarak çok iyi oynadı.Jeneriklere görsel olucak bir gol daha attı.O nasıl bir goldür vuruştan önce önündeki oyuncuyu oyundan nasıl bir düşürüştür ? De Sanctis sadece izleyebildi.Tıpkı Cuddicini gibi,tıpkı Julio Cesar gibi...Deivid bildiğimiz Deivid'e döndü.Artık gülmeyede başlamıştı.Yengeç dansını yaparken gönülleri bir daha fethetti,kafan kırılsada,kolun kopsada hep kal be Deivid !

Hiç yorum yok: